Ταυτότητα Ιδρύματος

To Ίδρυμα για το Παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» είναι Ν.Π.Ι.Δ., μη κερδοσκοπικό, ειδικώς φιλανθρωπικό, που προσφέρει ειδική εκπαίδευση και προνοιακές υπηρεσίες σε παιδιά και νέους με αυτισμό και νοητική αναπηρία και άλλα κοινωνικά ελλείμματα, από το 1978 που αναγνωρίστηκε επίσημα από τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής. Το Ίδρυμα για το Παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» αποτελεί τη μετεξέλιξη των «Παιδικών Εξοχών ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ», που είχαν ιδρυθεί αρχικά, το 1945, από την Καθολική Εξαρχία Αθηνών.

Εδρεύει σε ακίνητη περιουσία της «Ιεράς Μονής ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» που περιλαμβάνει κτίρια 6.000 τ.μ. επί συνολικής έκτασης είκοσι στρεμμάτων.

Το Ίδρυμα για το Παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» διοικείται από επταμελές, άμισθο, Διοικητικό Συμβούλιο που προτείνεται από το Συμβούλιο των Σεβαστών Αδελφών της «Ιεράς Μονής ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» και διορίζεται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Μαραθώνα-Νέας Μάκρης.

Οι κοινωνικές ανάγκες για υποστήριξη όλων των ανθρώπων που βρίσκονται σε δυσμενή θέση και χρήζουν βοήθειας, εξαιτίας σοβαρών κοινωνικών και μορφωτικών/εκπαιδευτικών δυσκολιών, έγιναν η κεντρική φιλοσοφία και ο κύριος σκοπός του Ιδρύματος, εξαρχής.

Όμως, από τις αρχές της δεκαετίας  του ’90, το Ίδρυμα για το Παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» ανταποκρινόμενο στις ανακύπτουσες κοινωνικές συνθήκες και στις επιστημονικές προκλήσεις της εποχής, εξειδίκευσε τις υπηρεσίες του περαιτέρω για παιδιά και νέους που –εκτός από κοινωνικές ή /και μαθησιακές δυσκολίες- είχαν να αντιμετωπίσουν και προκλήσεις Διαταραχής Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) και νοητική αναπηρία. Eπικεντρώθηκε επιστημονικά και οργανωτικά στις εξειδικευμένες ανάγκες του πληθυσμού με ΔΑΦ, ο οποίος, -εξαιτίας της υψηλής πιθανότητας εμφάνισης του αυτισμού (1/68 παιδιά)- έχει ιδιαίτερη ανάγκη για ειδική υποστήριξη και εξειδικευμένες υπηρεσίες διεθνώς. Έτσι, ακολουθώντας και παρακολουθώντας στενά τις εξελισσόμενες, επιστημονικές προσεγγίσεις και την έρευνα για τον αυτισμό, έγινε ένα από ελάχιστα Εξειδικευμένα Κέντρα Εκπαιδευτικής Προσέγγισης του Αυτισμού στην Ελλάδα, για την ακρίβεια, το παλαιότερο.

Μέσα στην πάροδο των ετών, το Ίδρυμα για το Παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» έχει προσφέρει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες του σε περίπου 5.000 παιδιά και νέους με αναπηρία. 

Ιστορικό

1η Περίοδος

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ 1953-1957

Τον Αύγουστο του 1953 ένας γιατρός Κεφαλλονίτης ζητά από τις μοναχές της Παμμακαρίστου να φιλοξενήσουν στο ΄Ιδρυμα Παιδικών Εξοχών Παμμακαρίστου Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη Αττικής, 70 παιδιά σεισμόπληκτα των οποίων τα σπίτια είχαν καταστραφεί από το σεισμό.
Η απάντηση ήταν άμεση. Πολύ γρήγορα οι πρόχειρες καλοκαιρινές εγκαταστάσεις έδωσαν τη θέση τους σε ένα γερό και μικρό οικοδόμημα. Δυστυχώς τους σεισμούς των Ιονίων Νήσων ακολουθούν οι σεισμοί της Σαντορίνης και του Βόλου. Και πάλι ζητήθηκε από την Παμμακάριστο ένα χέρι βοήθειας που πρόθυμα το έδωσε.

Λόγω του μεγάλου αριθμού παιδιών το πρόβλημα της εκπαίδευσης λύνεται με την ίδρυση Δημοτικού Σχολείου (11/12/1956). Παράλληλα με την εκπαίδευσή τους ασχολούνται με ψυχαγωγικές δραστηριότητες θέατρο, χορωδία. Ο Σεβασμιώτατος Γεώργιος Χαλαβαζής, η Διευθύντρια του Ιδρύματος Αδ. Μαρίνα Κουμάντου και οι αδελφές της Παμμακαρίστου προσπαθούν να καλύψουν όλες τις άμεσες αλλά και τις ψυχολογικές και κοινωνικές τους ανάγκες.

Αποτιμώντας την πρώτη δεκαετία λειτουργίας του Ιδρύματος γίνεται φανερό  πρώτον ότι η ίδρυση του, προέκυψε από μια μεγάλη κοινωνική ανάγκη που δημιούργησε μια φυσική καταστροφή και δεύτερον ότι  η κοινωνική αρωγή προς τους πληγέντες συνανθρώπους πραγματώθηκε μέσα από την προστασία των ανηλίκων παιδιών και άφηνε τις οικογένειες απερίσπαστες να ορθοποδήσουν και πάλι προκειμένου να είναι σε θέση να φροντίσουν τα παιδιά τους. Το σεισμόπληκτο παιδί μπόρεσε να ορθοποδήσει, να μορφωθεί και πολλές φορές να διαπρέψει στον επαγγελματικό τομέα και να κάνει τη δική του οργανωμένη και ζεστή οικογένεια. Από αυτή την περίοδο, αρκετά άτομα αργότερα θα στελεχώσουν και θα συνεχίσουν τη λειτουργία του Ιδρύματος.

2η Περίοδος

Πριν προλάβει η χώρα μας να επουλώσει τις πληγές της από τους καταστροφικούς σεισμούς και λίγο πριν κλείσει η δεκαετία του 50 ένα νέο κοινωνικό πρόβλημα απαιτούσε άμεση αντιμετώπιση. Χιλιάδες Έλληνες της διασποράς από την τότε Σοβιετική Ένωση, Κωνσταντινούπολη, Αίγυπτο, που για πολλά χρόνια πριν ζούσαν περιορισμένοι κάτω από άθλιες συνθήκες εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και μια δεύτερη προσφυγιά τους περιμένει στον ίδιο τον τόπο καταγωγής τους.
Το επίσημο κράτος με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει οργανώνει κέντρα υποδοχής στο Λαύριο στη Βίγλα της Άρτας και σε άλλες περιοχές όπου ζουν κάτω από υποτυπώδεις συνθήκες.

Το Παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών απευθύνεται στο Ίδρυμα που ήδη έχει γίνει γνωστό για την προσφορά του, προκειμένου να προστατευθούν τα ανήλικα παιδιά και παράλληλα να τους δοθεί η ευκαιρία να μορφωθούν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες ζωής στο νέο τόπο που ήρθαν. Το Ίδρυμα ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του. Τα παιδιά είναι τόσα πολλά που προκύπτει η ανάγκη επέκτασης του οικήματος.
Γίνονται τεράστιες προσπάθειες από την Αδ. Μαρίνα να βρεθούν χρήματα προκειμένου να επεκταθεί το Ίδρυμα. Με δωρεές κυρίως από χώρες του εξωτερικού όπως Σουηδία (Lutherhalpen), Γερμανία (Misereor), Αμερική (Near East) επεκτείνεται το κεντρικό κτίριο και χτίζονται το νέο Δημοτικό Σχολείο και η Οικοκυρική Σχολή, απαραίτητη εάν λάβει κανείς υπόψη ότι για ένα μεγάλο αριθμό παιδιών κυρίως από την Σοβιετική Ένωση είναι αδύνατη η φοίτηση στο Γυμνάσιο λόγω γλώσσας και πολλών μαθησιακών δυσκολιών που αντιμετώπιζαν.
Ένα τυχαίο γεγονός το 1959 θα δώσει τη δυνατότητα στο Ίδρυμα για πραγματική ανάπτυξη, κυρίως στον τομέα της εκπαίδευσης.

Σε μια επίσκεψη της Σουηδικής φιλανθρωπικής οργάνωσης “Radda Barnen” σε ένα παλιό καπνεργοστάσιο στην Κολοκυνθού, όπου οι άνθρωποι ζούσαν στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, η αντιπρόσωπος μένει έκπληκτη όταν σε ένα δωμάτιο – σπίτι μιας πολυμελούς οικογένειας βλέπει μια ζωγραφιά στον τοίχο και πάνω στο ετοιμόρροπο  τραπέζι σε ένα κουτάκι από κονσέρβα λίγα λουλούδια. Με ενδιαφέρον ζητά να μάθει περισσότερα για την οικογένεια και της εξηγούν πως τα δυο παιδιά, που λόγω διακοπών βρίσκονται στο σπίτι διαμένουν στο Ίδρυμα της Παμμακαρίστου στη Νέα Μάκρη. Με μεγαλύτερο ενδιαφέρον η αντιπρόσωπος επισκέπτεται το Ίδρυμα, ενθουσιάζεται από το Έργο  και μετά από δική της εισήγηση η Radda Barnen αναλαμβάνει την πλήρη κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του Ιδρύματος.

Δυστυχώς η επιβολή της δικτατορίας αναγκάζει την  οργάνωση, για λόγους ιδεολογικούς να αναστείλει τις δραστηριότητές της στη χώρα. Με μια εξαίρεση. Τη συνέχιση της χρηματοδότησης του Ιδρύματος για τρία χρόνια δίνοντάς του την ευκαιρία να βρει πόρους μέσα από τους κρατικούς φορείς. Έτσι μπορεί να υποστηριχτεί ότι η δεύτερη δεκαετία χαρακτηρίστηκε από έντονη αναπτυξιακή δραστηριότητα που απαιτούσαν οι νέες ανάγκες των παιδιών που έπρεπε να αναζητήσουν τις ρίζες των προγόνων τους, να μάθουν την Ελληνική γλώσσα και προσαρμοστούν στις νέες τους κοινωνικές συνθήκες και να προετοιμαστούν να διεκδικήσουν μια αξιοπρεπή ζωή μέσα από τη απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων.

Παράλληλα με το Δημόσιο Σχολείο, ιδρύεται και η Δευτεροβάθμια Οικοκυρική Σχολή, δεδομένου ότι το Ίδρυμα φιλοξενεί μόνο κορίτσια, σύμφωνα με την κοινωνική αντίληψη της εποχής που ήθελε χωριστά  το κάθε φύλο και  που έρχεται να συμπληρώσει το μεγάλο κενό που υπήρχε στη χώρα για την τεχνική εκπαίδευση παιδιών που αποφοιτούσαν από το δημοτικό και δυσκολεύονταν να παρακολουθήσουν την θεωρητική εκπαίδευση του τότε Γυμνασίου. Το πρόγραμμα θεωρήθηκε πρωτοποριακό και πολύ αργότερα το Υπουργείο Παιδείας ενδιαφέρθηκε για τη δομή και λειτουργία του προκειμένου να θεσμοθετήσει την ίδρυση και λειτουργία της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής εκπαίδευσης.

3η Περίοδος

Το χάραμα της τρίτης δεκαετίας αποτελεί για το ΄Ιδρυμα μία μεταβατική περίοδο σε όλα τα επίπεδα. Στο επίπεδο της φιλοσοφίας και ιδεολογίας του: Πέρα από τις κοινωνικές ανάγκες που προκύπτουν σε κάθε εποχή, προστίθεται η εκπαίδευση  των παιδιών που παρουσιάζουν ειδικές δυσκολίες στην εκπαίδευση και στην κοινωνική τους ενσωμάτωση. Ουσιαστικά η κοινωνική ανάγκη δεν εστιάζει στην βιολογική επιβίωση αλλά στην προσαρμογή και ίσως και αποδοχή από μέρους της οικογένειας της δυσκολίας που παρουσιάζει το παιδί τους μέσα από ψυχολογική στήριξη των ίδιων. Αυτό απαιτεί πολλές ζυμώσεις σε όλες τις ομάδες του προσωπικού. Απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας. Οι σύνθετες ανάγκες των παιδιών τόσο στον εκπαιδευτικό όσο και στον ψυχολογικό τομέα απαιτούν την επιμόρφωση και εξειδίκευση του προσωπικού.

Ξεκινώντας με μια κοινωνική λειτουργό, το προσωπικό του Ιδρύματος εμπλουτίζεται  σταδιακά και με άλλες ειδικότητες όπως ψυχολόγους, παιδοψυχιάτρους, ειδικούς γυμναστές, μουσικοθεραπευτές, δραματοθεραπευτές. Το ΄Ιδρυμα υποστηρίζει με κάθε τρόπο την επιμόρφωση του προσωπικού, αλλά και αναζητά κυρίως στο εξωτερικό σύγχρονα για την εποχή πρότυπα προγράμματα για την καλύτερη κάλυψη των αναγκών των παιδιών. Σταδιακά γίνονται ριζικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του.

Οι μαθησιακές δυσκολίες που είχαν ήδη παρουσιαστεί στην προηγούμενη περίοδο αποτελούν τώρα το κύριο αντικείμενο ενασχόλησης και ανάπτυξης του Ιδρύματος. Με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, Δικαιοσύνης & Κοιν. Υπηρεσιών (Γ΄/2519/14-4-79) το Δημοτικό Σχολείο μετατρέπεται σε Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και τοποθετούνται οι πρώτοι Ειδικοί δάσκαλοι. Το ΄Ιδρυμα αναζητά  πρότυπα προγράμματα για την κατάλληλη υποστήριξη του παιδιού που ενώ μειονεκτεί γνωσιακά και μαθησιακά από την άλλη έχει δυνατότητες κυρίως στον τεχνικό τομέα.

Παράλληλα γίνονται έντονες προσπάθειες να αναγνωρισθεί το Ίδρυμα  από την πολιτεία και να ενταχθεί στην διεύθυνση Αναπήρων του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.
Μέσω προγραμμάτων του Υπουργείου Πρόνοιας με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνονται οι απαραίτητες κτιριακές μετατροπές του Οικοτροφείου και έτσι τα μεγάλα δωμάτια – κοιτώνες καταργούνται και μετατρέπονται σε ομάδες – οικογένειες. Η διαβίωση τείνει να μοιάζει με αυτήν σε ένα μεγάλο σπίτι.
Σ’ αυτή την περίοδο το Ίδρυμα είχε τη ευκαιρία για πλήρη ανάπτυξη της λειτουργίας του και έθεσε τις βάσεις για παροχή υπηρεσιών από την προσχολική ηλικία μέχρι την επαγγελματική αποκατάσταση.

Για τα παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα της Οικοκυρικής Σχολής δημιουργείται ο θεσμός των Εργαστηρίων Επαγγελματικής Κατάρτισης σύμφωνα με τα πρότυπα λειτουργίας τους στη χώρα μας και στο εξωτερικό.
Το Ίδρυμα μέσω Ευρωπαϊκών προγραμμάτων στέλνει κατ’ αρχήν μέλη του προσωπικού του να μετεκπαιδευτούν στο εξωτερικό και στη συνέχεια οργανώνει επιμορφωτικά Σεμινάρια για όλο το προσωπικό του.
Οι δημιουργικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες παίρνουν μια εξέχουσα θέση καθώς αποτελούν την κινητήρια δύναμη στην κάλυψη ψυχολογικών και κοινωνικών αναγκών των παιδιών.
Έτσι οργανώνονται μέσω Bazaar και άλλων εκδηλώσεων πολυήμερες εκδρομές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό πράγμα που επίσης δίνει την ευκαιρία στα παιδιά για ευρύτερη κοινωνική μόρφωση.

4η Περίοδος

Καθώς προχωρούν τα χρόνια οι αιτήσεις για παιδιά με σοβαρότερες δυσκολίες αυξάνουν. Είναι η στιγμή της μεγάλης πρόκλησης. Από την μια μεριά η αντιμετώπιση των δυσκολιών του παιδιού με σοβαρές και αναπτυξιακές διαταραχές απαιτεί υψηλή επιστημονική κατάρτιση και μέγιστη ευαισθητοποίηση. Από την άλλη η επιτακτική ανάγκη κάλυψης αυτών των δυσκολιών είναι έξω από την πόρτα και απεγνωσμένα χτυπά το κουδούνι.
Το 1987 γίνεται η πρώτη προσπάθεια 4 παιδιά από την περιοχή που αντιμετωπίζουν σοβαρά μαθησιακά προβλήματα καθώς και προβλήματα στην επικοινωνία έρχονται στην Παμμακάριστο. Μετά από 2 χρόνια σκληρής δουλειάς το Ίδρυμα μέσω του επιστημονικού του συμβουλίου αποφασίζει ότι είναι έτοιμο να δεχθεί περισσότερα παιδιά δεδομένου ότι η μικρή εμπειρία είχε ήδη αποδείξει ότι όλα τα παιδιά μπορούν να εκπαιδευτούν εφόσον τους δοθεί το κατάλληλο πρόγραμμα.

Κρίνεται απαραίτητα η προσαρμογή χώρων για την εφαρμογή ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα εδώ έχει θεραπευτικό χαρακτήρα. Βασικός στόχος κάθε εκπαιδευτικής θεραπευτικής – παρέμβασης είναι η πρόληψη των προβλημάτων συμπεριφοράς ένεκα της οποίας συχνά το Ειδικό παιδί βρίσκεται σε ασυλιακή κατάσταση. Επίσης μέσω της εκπαίδευσης το παιδί έχει τη δυνατότητα να ελέγχει στο μέτρο του δυνατού το περιβάλλον του και να συμμετέχει στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή του και τέλος να αναπτύσσει όλες τις δυνατότητες που του επιτρέπουν να συμμετέχει  ενεργά στην κοινωνική ζωή.

Στην όλη αντιμετώπιση των αναγκών του Ειδικού παιδιού η οικογένεια κατέχει σημαντικό ρόλο. Η υποστήριξη κατέχει σημαντικό ρόλο. Η υποστήριξη της οικογένειας είναι εξίσου απαραίτητη και σημαντική. Εδώ ο γονέας και εκπαιδευτής είναι συνεργάτες. Το οικοτροφείο δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα αλλά είναι απαραίτητο σε περίπτωση κτίσεων στην οικογένεια ή εκπαιδευτικό πλαίσιο για ορισμένα παιδιά. Για άλλα παιδιά είναι αναγκαίο λόγω της μακρινής απόστασης από τον τόπο κατοικίας τους. Έτσι όλο το βάρος της προσπάθειας του Ιδρύματος πέφτει στο εκπαιδευτικό – θεραπευτικό μέρος.
Η ανάληψη Ευρωπαϊκών προγραμμάτων δίνει ευκαιρίες άμεσης επαφής με πρότυπα κέντρα του εξωτερικού μέσω των οποίων αναπτύσσονται νέες μεθοδολογίες και εξειδικευμένα προγράμματα.

Το Ίδρυμα γίνεται το Κέντρο Εναλλακτικής Υποστηρικτικής Επικοινωνίας μέσω του γλωσσικού προγράμματος ΜΑΚΑΤΟΝ με δυνατότητα εκπαίδευσης των επαγγελματιών του προνοιακού και εκπαιδευτικού τομέα.
Το Ίδρυμα φιλοξενεί 235 παιδιά τα οποία ανάλογα με την ηλικία τους παρακολουθούν:

  • 52 στα δύο τμήματα του παιδικού σταθμού για φυσιολογικά παιδιά όπου υπάρχει ενσωματωμένη ομάδα παιδιών με σοβαρές αναπτυξιακές διαταραχές ( Πρόγραμμα ενσωμάτωσης)
  • 120 παιδιά με σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες και αυτισμό στα Δημόσια Ειδικά δημοτικά σχολεία ( Το ένα για παιδιά από 6-14 και το δεύτερο σε πιλοτική μορφή από 14- 24 ετών)
  • 70 έφηβοι και έφηβες καθώς και νεαρές γυναίκες στα Επαγγελματικά εργαστήρια.

Συμπερασματικά κάνοντας τη σύντομη αναδρομή στο χρόνο εκείνο που γίνεται φανερό είναι το γεγονός ότι η ανάπτυξη του Ιδρύματος για το παιδί «Η Παμμακάριστος» σε κάθε χρονική περίοδο καθορίστηκε από τις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού που κλήθηκε να αντιμετωπίσει και από την ευελιξία προσαρμογής της σ’ αυτές.
Η εμπειρία που αποκτήθηκε στα 60 περίπου χρόνια καθώς και η ανάπτυξη της τεχνογνωσίας επιτρέπει σήμερα να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες του παιδιού μέσα από τη στήριξη της οικογένειας.

5η Περίοδος

Στο άνοιγμα της 5ης δεκαετίας το Ίδρυμα έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα νέο άνοιγμα προς όλα τα παιδιά που παρουσιάζουν σοβαρές αναπτυξιακές διαταραχές και τις οικογένειές τους.

Το Ίδρυμα αποκτά νέα κατεύθυνση και φιλοσοφία. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα για αξιοπρεπή ζωή που επιτυγχάνεται μέσα από την κατάλληλη εκπαίδευση η οποία διευρύνεται πέρα από τις ακαδημαϊκές γνώσεις σε τομείς όπως, η αυτοεξυπηρέτηση, άσκηση σε κοινωνικές δεξιότητες, και που υποστηρίζεται από ειδικές θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως είναι η μουσικοθεραπεία, λογοθεραπεία, ψυχολογική στήριξη των παιδιών αλλά και των οικογενειών τους, δραματοθεραπεία και άθληση.

Για την αντιμετώπιση των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων και προκειμένου το Ίδρυμα να έχει τη δυνατότητα κρατικής επιχορήγησης σε συνεργασία με το τμήμα Κοινωνικής Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας ψηφίζεται το νέο καταστατικό του Ιδρύματος που αναγνωρίζεται ως ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικό με σαφείς στόχους και κατευθύνσεις.
Στο κατώφλι του καινούργιου αιώνα και στο κλείσιμο μισού αιώνα ζωής του, το Ίδρυμα για το Παιδί Η Παμμακάριστος είναι ένας φορέας Πρόνοιας και Εκπαίδευσης με αναγνώριση στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό και κατέχει μια τεχνογνωσία στον τομέα του Αυτισμού τέτοια που να θεωρείται το μοναδικό εκπαιδευτικό πλαίσιο για τον Αυτισμό στη χώρα μας. Επίσης κλείνοντας 50 χρόνια λειτουργίας  βρίσκεται σε μια νέα κατάσταση.

Η Αδ. Μαρίνα ο πιο σημαντικός άνθρωπος του Ιδρύματος, ο άνθρωπος που το οραματίστηκε, το δημιούργησε και το διοίκησε για 50 χρόνια έχει πλέον φύγει από κοντά μας. Με την ευρύτητα του πνεύματός της, το εύστροφο μυαλό της, τη νοοτροπία της κοινωνικής ευθύνης και το συναίσθημα του κοινωνικού δικαίου δίδαξε σε όλους μας να αποδεχόμαστε και να αγωνιζόμαστε για την αποδοχή της διαφορετικότητας.

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΗΜΕΡΑ

Το Ίδρυμα για το Παιδί «Η Παμμακάριστος» υλοποιεί την Πράξη “Συνέχιση λειτουργίας της Δομής ΚΔΗΦ – ΑμεΑ “Ιδρύματος για το παιδί «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ»”.

Η συνέχιση  λειτουργίας της Δομής κατά τη νέα  Προγραμματική Περίοδο ΕΣΠΑ 2021 – 2027, χρηματοδοτείται από πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου+ (ΕΚΤ+) του Ε.Π. «Αττική 2021 – 2027», στο πλαίσιο του Στόχου Πολιτικής 04: μια Πιο Κοινωνική Ευρώπη, που υλοποιεί τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων και στηρίζει την ποιοτική απασχόληση, την εκπαίδευση, τις δεξιότητες, την κοινωνική ένταξη και την ίση πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.

Η Πράξη αφορά στη συνέχιση της χρηματοδότησης του Κέντρου Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών και για ένα συνολικό πλήθος ωφελούμενων που ανέρχεται στα 75 άτομα. Η Δομή καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της παρέχει υπηρεσίες με στόχο την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση του ωφελούμενου πληθυσμού, υλοποιώντας τις παρακάτω ενέργειες:

Α) Την παροχή υπηρεσιών ημερήσιας φροντίδας και παραμονής σε άτομα με αναπηρίες, για  τουλάχιστον 4 και όχι πάνω από 8 ώρες για κάθε ωφελούμενο ανά ημέρα, κατά τις εργάσιμες ημέρες, περιλαμβανομένης της μεταφοράς των ωφελούμενων από και προς τη Δομή.

Β) Την υλοποίηση δράσεων δικτύωσης και συνεργασίας με κοινωνικούς φορείς / φορείς παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, τα Κέντρα Κοινότητας, άλλες δομές παροχής παρεμφερών υπηρεσιών και την τοπική κοινότητα γενικότερα, με στόχο τη διασύνδεση των δομών, την κοινωνική ένταξη των ωφελουμένων και συνεπώς την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής σε τοπικό επίπεδο.

Οι υπηρεσίες που παρέχονται στο πλαίσιο της Πράξης είναι δωρεάν προς όλους τους ωφελούμενους.

ΣΚΟΠΟΣ

Ως γενικός, καταστατικός σκοπός του Ιδρύματος τίθεται η προνοιακή, κοινωνική, θεραπευτική, εκπαιδευτική, προ-επαγγελματική & οικονομική μέριμνα, προς την αποκατάσταση και τη βέλτιστη ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για την κοινωνική ένταξη & ενσωμάτωση, ατόμων και των δύο φύλων που παρουσιάζουν διαταραχές αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ) και νοητική αναπηρία, με απώτερο σκοπό την –κατά το δυνατόν- μεγαλύτερη ανεξαρτητοποίησή τους, την ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο, την προώθησή τους στην επαγγελματική απασχόληση, τη μεγαλύτερη δυνατή οικονομική τους αυτονόμηση και -εν τέλει-την ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή.

Για τους παραπάνω σκοπούς, το Ίδρυμα αναπτύσσει εξειδικευμένα προγράμματα σε όλο το φάσμα των απαιτούμενων ειδικών υπηρεσιών, παρακολουθεί στενά τις διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις του χώρου και προάγει την έρευνα και την καινοτομία στην αξιολόγηση, θεραπευτική παρέμβαση, εκπαίδευση και αποκατάσταση της ομάδας στόχου ΑμεΑ που υπηρετεί(αυτισμό με νοητική αναπηρία).

Τέλος, στους χώρους και τις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος στη Νέα Μάκρη, φιλοξενούνται & λειτουργούν τα δύο Δημόσια Ειδικά Σχολεία της ευρύτερης περιοχής: 1. Το 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Nέας Μάκρης &2. Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. (Επαγγελματικά Εργαστήρια Ειδικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) Νέας Μάκρης